Γεγονότα, Βιβλία, μουσική, παιχνίδια, ταινίες που ξεχωρίζουν. Τα ζήσαμε, τα διαβάσαμε, τα ακούσαμε, τα παίξαμε, τα είδαμε και θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας τις συγκινήσεις που νιώσαμε με τη συντροφιά τους. Όσοι πιστοί προσέλθετε, δοκιμάστε και σχολιάστε.

The Edge of Glory
01/03/2012

του Γιώργου Σιδωράκη

Ένα από τα τραγούδια που μου έχουν κάνει εντύπωση τον τελευταίο καιρό είναι το ?The Edge of Glory? της Lady Gaga. Το τραγούδι αυτό με ταξιδεύει λόγω της ήρεμης και ρυθμικής μουσικής που έχει σε συνδυασμό με τον ήχο σαξοφώνου από τον  Clarence Clemons, έναν από τους πιο γνωστούς σαξοφωνίστες παγκοσμίως.

Συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ της  διάσημης τραγουδίστριας ?Born This Way? και έχει φτάσει την κορυφή σε πολλά  charts στον κόσμο. Είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια γιατί οι στίχοι του είναι πολύ ωραίοι και με νόημα.

Γενικά μιλάει για τη ζωή, την αγάπη και για το τέλος της δόξας παρομοιάζοντας τη ζωή κάθε ανθρώπου ως μία δόξα που κάποια στιγμή τελειώνει, γιατί όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Τέλος έχει ένα πολύ ωραίο και δυναμικό ρεφρέν που σε αγγίζει

Επιμέλεια: Ιωάννα Δούκα

Συγγραφέας: Τζων Στάινμπεκ
Εκδόσεις: ΓράμματαΛίγα λόγια για το βιβλίο: “Τα σταφύλια της οργής”, το αδιαμφισβήτητο αριστούργημα του Τζων Στάινμπεκ, είναι η ιστορία των ταπεινών και καταφρονεμένων της Αμερικής στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Με τις σοδειές τους κατεστραμμένες από παρατεταμένη ξηρασία και από θυελλώδεις ανέμους που κουβαλούσαν πυκνά σύννεφα από χώμα, ξεριζωμένοι από τα χωράφια τους λόγω της εισβολής των νέων καλλιεργητικών μεθόδων, χιλιάδες εξαθλιωμένοι αγρότες του αμερικανικού Νότου εγκαταλείπουν τις εστίες τους κατευθυνόμενοι προς τη Γη της Επαγγελίας, την Καλιφόρνια. Με τα λιγοστά υπάρχοντα τους φορτωμένα σε σαραβαλιασμένα φορτηγάκια ζουν ένα ταξίδι ολωσδιόλου εφιαλτικό, ελπίζοντας να βρουν δουλειά και ψωμι.

Τις τύχες μιας από αυτές τις οικογένειες παρακολουθεί το μυθιστόρημα του Στάινμπεκ. Για να αποδώσει όσο μπορούσε πιο ρεαλιστικά την εξιστόριση του, ο συγγραφέας έζησε για ένα διάστημα ανάμεσα σε αυτούς τους εσωτερικούς μετανάστες, οι οποίοι, φθάνοντας στον προορισμό τους, δεν άργησαν να αντιληφθούν ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως είχαν ελπίσει: τους περίμεναν η καχυποψία, η εχθρότητα, η αναδουλειά, η πείνα και η ανάλγητη συμπεριφορά των εργοδοτών και των εκπροσώπων του κράτους.

Η κριτική μου: Το βιβλίο αυτό του Τζων Στάινμπεκ, ενός από τους διασημότερους Αμερικανούς συγγραφείς του 20ου αιώνα, συζητήθηκε όσο κανένα άλλο, ενώ δεν στερήθηκε τις αντιδράσεις και αμφισβητήσεις (ιδιαίτερα στην πατρίδα του), που το χαρακτήρησαν ως μια μορφή “Κομμουνιστικής προπαγάνδας”. Πάνω απ’ όλα, όμως, διαβάστηκε και εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα κλασικά αριστουργήματα τόσο της αμερικανικής όσο και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το 1940 κέρδισε το βραβείο “Πούλιτζερ”. Οι συνθήκες αυτές που περιγράφει ο Στάινμπεκ στο εν λόγω βιβλίο, δυστυχώς δεν αποτελούν απλώς αναμνήσεις του παρελθόντος’ αποτελούν και συνθήκες του δικού μας σύγχρονου παρόντος.

Ξανά στο προσκήνιο, βλέπουμε, τις ίδιες σκηνές εξαθλίωσης μεγάλου μέρους του πλυθυσμού, ως απόρροια των οικονομικών συνθηκών και ψευδοκρίσεων του συστήματος, που οδηγουν στην μετανάστευση, την ξενοφοβία και την εκμετάλλευση. Ο καθένας ξεκινάει αναζητώντας την δική του “Γη της Επαγγελίας”. Μέσα στην αναζήτηση αυτή κάποιοι χάνονται ενώ άλλοι βρίσκουν αυτό που θέλουν’ κάποιοι σταματάνε, νιώθοντας ηττημένοι, ενώ κάποιοι άλλοι προχωράνε μπροστά’ κάποιοι μένουν στάσιμοι, ενώ κάποιοι άλλοι αλλάζουν, ωριμάζουν…

Ένα βιβλίο βαθύτατα ανθρώπινο και συνάμα τόσο επίκαιρο…